تحلیل تکنیکال

یکی از انواع تحلیل‌های مورد استفاده برای معامله نفت، استفاده از تحلیل تکنیکال است. انواع مختلفی از اندیکاتورهای تکنیکال و الگوهای قیمتی وجود داردند که یک معامله‌گر می‌تواند برای جستجوی سیگنال‌ جهت ورود به بازار از آن‌ها استفاده کند. نیازی به استفاده زیاد از اندیکاتورهای تکنیکالی نیست، تنها یک اندیکاتور که به خوبی می‌شناسید کفایت می‌کند.  یک روش معمول و در عین حال بسیار موثر برای شروع تحلیل هر نمودار، شناسایی روند کلی بازار است. در این مثال، از پرایس اکشن ساده برای شناسایی سقف‌ها و کف‌ها استفاده می‌شود که نشان‌دهنده یک روند صعودی است. این روند مطابق با انتظارات فاندامنتالی ما از ادامه حرکت صعودی قیمت است. (لازم به یادآوری است که استراتژی های مختلفی برای تحلیل تکنیکال وجود دارد و پرایس اکشن در اینجا تنها نوعی از یک تحلیل تکنیکال می­ باشد)

هنگامی که روند صعودی تأیید شد، گام بعدی در استراتژی معاملاتی ما، شناسایی نقاط ورود احتمالی است. باز هم، ابزارها و تکنیک‌های متعددی برای مکان‌یابی نقاط ورود وجود دارد، اما در این مثال از اندیکاتور شاخص کانال کامودیتی (CCI) استفاده می‌شود که طبق تصویر در ناحیه اشباع فروش است. سیگنال اشباع فروش CCI، افزایش بیشتر قیمت و امکان ورود بلند‌مدت (خرید) را تایید می‌کند.

مدیریت ریسک

آخرین مرحله در هر استراتژی معاملاتی استفاده از مدیریت ریسک مناسب برای ورود به معامله خواهدبود. ما در معاملات خود به طور معمول از نسبت ریسک به ریوارد ۱: ۲ استفاده می‌کنیم که اساساً بدان معنی است که حد سود باید تقریباً دو برابر بیشتر از حد ضرر پوزیشن باشد. برای مدیریت ریسک، معامله‌گر می‌تواند حد سود خود را بالاتر از سقف اخیر تعیین کند و حد ضرر را در پایین‌تر از کف اخیر تعیین کند. در این مثال، پایین‌ترین کف (۴۹.۳۰ دلار) به عنوان حد ضرر تعیین شده است که تقریباً ۸ دلار با قیمت ورودی (۵۷.۲۰ دلار) فاصله دارد. در این مورد هیچ سقف جدیدی وجود ندارد که  بتوان با استفاده از محاسبات اولیه یک محل مناسب را برای هدف (نقطه خروج با سود) مشخص کرد. با فاصله حد ضرر تقریباً ۸ دلاری تا ورود، با یک ریسک به ریوارد ۱:۲ می‌توان هدف اول را در سطح ۷۳ دلار تعیین کرد.

این معامله نمونه نسبت ریسک به ریوارد معقولی را نشان می‌دهد. با به دست آوردن چندین سال تجربه در معاملات مختلف متوجه شدیم که نسبت ریسک به ریوارد، یک عنصر کلیدی برای موفقیت مستمر در بازارهای مالی است. علاوه بر این، توصیه می‌کنیم کمتر از ۵ درصد سرمایه را در تمام معاملات باز ریسک کنید.

بیشتر بخوانید: مدیریت حرفه ای ریسک(بخش اول)

نکات تکمیلی برای معامله نفت

معامله‌گران باتجربه تر می‌توانند هنگام اجرای ستاپ معاملاتی، اطلاعات اضافی را ترکیب کنند تا باعث بهبود عملکرد خود در بازار شوند. معامله‌گران گاهی اوقات برای پیش‌بینی تقاضای آینده به منحنی آتی نفت نگاه می‌کنند، پوزیشن سفته‌بازی CFTC را برای درک پویایی فعلی بازار بررسی می‌کنند و می‌توانند از گزینه‌هایی برای استفاده از حرکتهای پیش‌بینی شده با نوسان بالا یا محافظت از پوزیشن‌های فعلی استفاده کنند.

قیمت‌های بازار آتی (ّFutures): قیمت آتی نفت برای پوشش ریسک این کامودیتی بسیار مهم است. به این ترتیب، وقتی سرمایه‌گذاران چارت بازار آتی نفت را تجزیه و تحلیل می‌کنند، به دنبال دو چیز می‌گردند، خواه بازار در حالت کانتانگو باشد یا عقب ماندگی:

1. کانتانگو (Contango): وضعیتی است که در آن قیمت آتی یک کامودیتی بالاتر از قیمت نقدی مورد انتظار است، زیرا سرمایه‌گذاران حاضرند در آینده برای آن کامودیتی بیشتر از قیمت مورد انتظار واقعی پول بپردازند. این حالت به طور معمول نشان‌دهنده یک روند نزولی است.
2. عقب ماندگی (Backwardation): به وضعیتی می گویند که قیمت نقدی بالاتر از قیمت بازار آتی یک کامودیتی است. این حالت به طور معمول نشان‌دهنده یک روند صعودی است

گزارشات کلیدی

موسسه نفت آمریکا (API): API یک گزارش آماری هفتگی تهیه می‌کند، که مهمترین فرآورده‌های نفتی را که بیش از ۸۰ درصد از کل تولید پالایشگاه‌ها را تشکیل می‌دهند، مشخص می‌کند در حالی که موجودی نفت خام را نیز شامل می‌شود. این داده‌ها به طور معمول در روز سه شنبه ساعت EET 16:30 /21: 30 به وقت لندن منتشر می‌شود.

وزارت نیرو آمریکا (DoE/EIA): مانند گزارش API، گزارش موسسه اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) اطلاعاتی در مورد عرضه نفت و میزان موجودی نفت خام و محصولات تصفیه شده ارائه می‌دهد. این گزارش روز چهارشنبه ساعت  EET 10:30 /15: 30 به وقت لندن اعلام می‌شود.

به‌روزرسانی هفتگی میزان موجودی نفت خام در ایالات متحده داده‌های بسیار مهمی برای معامله‌گران نفت است، که انتشار آنها اغلب منجر به نوسانات زیادی می‌شود. داده‌های موجودی یک ابزار سنجش مهم برای تقاضای نفت است. به عنوان مثال، اگر موجودی هفتگی افزایش یابد، این نشان می‌دهد که تقاضا برای نفت کاهش یافته‌است، در حالی که کاهش موجودی‌ها نشان می‌دهد که تقاضای نفت از عرضه پیشی گرفته است. البته از تاثیر افزایش یا کاهش تولیدات و میزان صادرات نفت نیز نمی‌توان چشم‌پوشی کرد.

جمع‌بندی

نفت از دیرباز به عنوان سوخت موتور اقتصاد جهان بوده است. حتی امروزه با افزایش سرعت جستجو برای منابع انرژی جایگزین، تصور زندگی بدون نفت خام اندکی دشوار است. سوخت‌های مبتنی بر کربن در تولیدات سنگین و سبک (مواد شیمیایی، منسوجات، شوینده‌ها و داروها) و در اکثر بخش‌های صنایع حمل‌ و نقل مورد استفاده قرارمی‌گیرند. شاید جهان در یک بلاتکلیفی عمیقی برای آینده انرژی خود فرورفته‌است و مدل‌های مختلفی از انرژی را امتحان کرده است. مطمئنا می‌توان گفت که (فعلا) نفت را باید به عنوان منبع اصلی انرژی جهان در نظر گرفت.

منبع: DailyFX